We schreven al dat op 13-3-1935 door het gemeentebestuur vergunning werd verleend voor de bouw van een R.K. Meisjesschool en het klooster. De gemeente ging 22 april 1935 accoord met de aanbesteding van de R.K. Meisjesschool tegen de som van ƒ 11.617,73. Later kwam er ƒ 1.232,73 aan bijwerk bij.
Op 29 augustus 1935 kwamen de leerkrachten van de nieuw te openen R.K. Meisjesschool in Wamel aan. Het waren de Zusters van het H. Hart uit Moerdijk. Daar het nieuwe klooster en bejaardenhuis nog niet klaar waren, namen ze hun intrek op de pastorie bij pastoor Heurkens. Het schoolgebouw was wel klaar maar moest nog worden schoongemaakt en ingericht. Banken, borden en lessenaars moesten nog worden uitgezocht en opgehaald uit de Openbare School aan de Dorpsstraat. Massa’s boeken en schoolartikelen moesten nog worden uitgepakt en over de klassen verdeeld.

 

Op 2 september werd de school geopend en plechtig ingezegend. Aanwezig waren: van het bestuur van de Zusters, de Algemene Overste Zuster Vincentia en Zuster Theresia en de nieuwe leerkrachten Zuster Ludgardis en Zuster Norberta, deze laatste woont bij het ter perse gaan van dit boek, nog in Huize Henricus. Verder waren er Burgemeester Ditters en de architecten de heren Bolderik en Fr. van Hellemondt, de aannemers van Zwam en Kerkhof, de inspecteur van het Lager Onderwijs de heer Keurender en Zijne Eerwaarde heer Goorts, hoofdinspecteur van het Bijzonder Onderwijs in het bisdom Den Bosch. Tot slot nog verschillende geestelijken uit de omgeving en leerkrachten uit het dorp.
Zo een inzegening was in die tijd een grote gebeurtenis.

In processie met bruidjes en in door de pastoor vastgestelde volgorde, kwam de stoet vanuit de pastorie onder het luiden van de klokken en het gezang van de schoolkinderen om 9 uur in de school aan. De klassen waren nog leeg, want de banken en borden waren nog niet aanwezig. Onder het bidden van de gebruikelijke liturgische gebeden werd de school ingezegend en werden de kruisen en beelden gewijd en opgehangen. In zijn toespraak bracht de heer Goorts, nog eens extra naar voren hoe lang de pastoor naar deze dag had uitgezien, een katholieke school in zijn parochie ! De school werd dan ook naar hem genoemd ‘de Henricusschool’.
Daags er na, 3 september, was een dag van verder uitpakken en regelen. Op 4 september kwamen de nieuwe banken en borden van Kooijmans Mes uit Wijchen. Van het meubilair van de Openbare School werd niet zo veel overgenomen en na de middag begonnen de lessen.
Van de Openbare School was juffrouw Wilhelmina Boereboom met de meisjes meegekomen naar de nieuwe school. De andere leerkrachten bleven met de jongens nog in hun oude school.
Enkele maanden later, op 4 november 1935 werden de bewaarschool en 2 naaischoollokalen geopend in een vleugel van ‘Huize Henricus’, naast de toen al bestaande gymzaal.

Zuster Norberta verliet in september 1937 de school om in Deurne een nieuwe school te beginnen. Mejuffrouw Truus de Rouw uit Kerkdriel kwam naar Wamel als kwekeling mèt akte. In die tijd was er grote werkloosheid, ook in het onderwijs. Er waren grote klassen en op de dorpen zaten twee leerjaren in één lokaal. Een schoolbestuur stelde dan vaak, op eigen kosten, een onderwijzer of onderwijzeres aan als hulp voor de door het Rijk aangestelde leerkrachten. Deze kwekeling mèt akte verdiende niet veel, maar kon op deze wijze wel ervaring opdoen. Ze waren overigens volledig bevoegd voor het onderwijs.

Een jaar later verliet mejuffrouw Truus de Rouw Wamel weer en kwam Annie Leijten uit Hilvarenbeek, eveneens als kwekeling mèt akte. Ze kreeg een kamer in Huize Henricus. Zij bleef tot 31 december 1942 en begon 1 januari 1943 in Esbeek als onderwijzeres tot 1 januari 1947. Ze trouwde in februari 1947 met Albert van Oijen en ging weer in Wamel wonen. Na enkele jaren het beroep van huisvrouw te hebben uitgeoefend heeft ze later heel vaak ingevallen aan de meisjesschool en aan de jongensschool en was ze vanaf 17 januari 1966 tot 31 augustus 1981 als leerkracht werkzaam aan de Henricusschool en later aan de ‘Laak’.

In maart 1939 kwam Zuster Adelheid in de 1ste en 2de klas. Ze bleef tot 30 april 1945.
Er werd in de Henricusschool voor de oorlog al op heel moderne wijze onderwijs gegeven. Er was in Wamel, zoals hiervoor al is geschreven, een heuse gymzaal, met wandrekken, evenwichtsbalken, ringen, rekstok, enzovoort. Er werd heemkundeles gegeven. Dit blijkt uit bewaard gebleven mappen met knipsels en foto’s uit Wamel en omgeving en schriften o.a. over de strenge winter van 1939. Er werden excursies gehouden. Er is nog een schrift waarin verschillende leerlingen van toen verslag deden van zulke excursies. Bijvoorbeeld: ‘Op bezoek op de boerderij’ , dat was bij de familie Pompen, hoek Hollenhof Dorpsstraat. We lezen daarin o.a. dat er buiten een bokje in de wei liep en ‘dat was van den kleinen Jan’ (die toen 2 jaar was) en daar mocht niemand anders aankomen’.
Een ander verslag heet: ‘Naar de steenfabriek’ , hierin werd beschreven hoe de fabricage van stenen in zijn werk ging.
Een ander verhaal ging over een wandeling door het dorp, onder andere langs de Nederlands Hervormde Kerk, waar in de muur om de hoek een hardstenen plaat gemetseld was met het wapen van de familie van Balveren. Jammer genoeg is deze oude steen verdwenen, toen er bij een verkeersongeluk begin jaren vijftig een autobus van Onze Tram door de muur van het kerkhof langs de Stationsstraat reed.
Nog een verhaal over een excursie naar de sluis bij fort Sint Andries met juffrouw Leijten, want de Zusters hadden geen fiets en het was hen verboden een dergelijk vervoermiddel te gebruiken. Verder treffen we nog een uitvoerige beschrijving van het interieur van de R.K. Kerk aan.
Je kon toen gerust met zo een groep kinderen op pad gaan want er was toen nog geen druk autoverkeer.
Vroeg in de ochtend van de tiende mei 1940 brak de oorlog uit en moesten de scholen gesloten worden. Er kwamen Nederlandse soldaten in Huize Henricus en in de schoolgebouwen. Ze waren al de hele nacht in touw en waren doodmoe en vielen zo op de harde vloeren in slaap. Zoals we in het hoofdstuk over de Tweede Wereldoorlog lezen, was deze rust echter van zeer korte duur. Twee dagen later moesten de inwoners van Wamel evacueren. Allen vertrokken ze naar Dreumel omdat Wamel in het schootsveld van de ‘Grebbeberg’ lag. Maar na een paar dagen kon ieder weer naar huis terug, want Nederland capituleerde. Het duurde echter nog tot 9 juni 1940 voordat alle soldaten waren vertrokken en men weer in de school kon.

Februari 1942; het vroor dat het kraakte. Het was zelfs zo erg, dat de kolenkachels in de school het niet warm konden stoken. De heer Grad van Dreumel zorgde ervoor, dat de gemeente twee grote extra kachels ter beschikking stelde. Maar toen viel er zoveel sneeuw, dat de kinderen niet naar school konden komen door de sneeuwmassa’s. De inspecteur van het onderwijs gaf verlof om maar een week vakantie te nemen.
In september 1942 kreeg Huize Henricus evacués. Het grote moederhuis van de zusters in Moerdijk, met zijn kweekschool, huishoudschool, Mulo en pensionaat werden door de bezetter gevorderd voor Duitse militairen. Hierdoor moesten al deze opleidingen verspreid worden over de andere huizen van de orde. Zo kwam de kweekschool voor onderwijzeressen naar Wamel. In de klaslokalen van de bewaarschool en naaischool werden de lessen gegeven. Eén lokaal van de naaischool was toen in gebruik door de 3de en 4de klas van de meisjesschool, die moesten terug naar de Henricusschool en werden over de lokalen daar verdeeld. In een lokaal bijvoorbeeld zaten de 5de, 6de en 7de klas, bij elkaar 53 leerlingen, er waren toen 7 leergangen. Dat was natuurlijk niet zo bevorderlijk voor het onderwijs, maar ja, nood breekt wet.
De bewaarschool verdween naar het souterrain van ‘Henricus’. Zo woekerde men met de ruimte om ieder onderdeel een eigen plaatsje te geven.
Maar ook de leerlingen van de kweekschool die allen ‘intern’ waren, moesten gehuisvest worden. Daarom werden op de zolder met lakens ‘kamertjes’ gemaakt waar de jonge dames ‘s nachts konden slapen.
Naast de lessen aan de lagere school gaven Zuster Ludgardis en Zuster Adelheid aan 21 leerlingen privé lessen voor boekhouden en handelscorrespondentie en kregen 14 leerlingen typeles, want er was toen nog geen Mulo in de buurt. Voor vervolgonderwijs moest men nog naar Tiel. Ondanks de moeilijke oorlogstijd ging op school alles zoveel mogelijk zijn gewone gang tot begin september 1944.
We lezen in het archief van de school: ‘4 september 1944: Met volle moed begonnen we de school doch 5 september ‘44 was de toestand zo critiek dat we de school sloten naar ‘t voorbeeld van de Openbare en de Christelijke school. oktober 1944: De school is opgeëist voor de Engelsen. Gelukkig zijn ‘t beschaafde jongens, zodat er alles netjes naar toe gaat. De speelplaats staat vol tanks, rapportagewagens en hoe die voertuigen nog al meer heten (het ‘witte leger’ ) later werden ze vervangen door de Canadezen. Met Sint Nicolaas en Kerstmis trakteerden de Canadezen alle kinderen die nog in ’t dorp waren ± 150. Overal waren granaten gevallen, ook rondom de school. Alle ruiten overal stuk.’

Al op 19 januari 1944 was de kweekschool naar Tilburg verhuisd, waar de lessen werden voortgezet. Op 22 november 1944 wordt het gevorderde moederhuis in Moerdijk totaal verwoest door een brand.
In Wamel bleef de toestand na 17 september kritiek, steeds beschietingen met granaten en mortieren en daarbij nog het gevaar van de vliegende bommen. De zusters, bewoners en buren huisden in de kelders.
Eindelijk 5 mei 1945: Bevrijding. Maar er is zoveel kapot en schoon te maken, dat de school pas op 4 juni weer kan beginnen, maar dan in de kleuterschool. Zuster Adelheid is vertrokken en Zuster Arnolda kwam in haar plaats en juffrouw Mien de Nier kon pas op 29 juni terugkomen uit Dordrecht. De kerk was kapot geschoten en de gymzaal werd Noodkerk waar op 1 juli 1945 de kinderen die de school gingen verlaten hun Plechtige Heilige Communie deden.

De kerkelijke feesten en gebeurtenissen werden in die tijd feestelijk gevierd met bruidjes en vlaggen en vaandels, misdienaars en zangkoor in processie door de kerk en in latere jaren de Sacramentsprocessie in de zomer door het hele dorp, langs versierde straten met een rustaltaar op de speelplaats en de harmonie die stemmige muziek speelde. Pas eind 1945 was de school weer glasdicht maar het verdere herstel duurde nog een paar maanden en pas in mei 1946 kon de Henricusschool weer worden betrokken. Dit duurde allemaal zo lang, omdat er na de oorlog gebrek was aan materialen. Pas toen konden de kleuters weer in hun eigen bewaarschool en ook de naaischool betrok weer hun eigen lokalen. Eindelijk was voor de scholen de oorlogsellende voorbij. Zuster Ludgardis die ernstig ziek was geweest, kwam weer terug in school.
Juffrouw de Nier die in 1943 naar Wamel was gekomen vertrok naar Dordrecht en Juffrouw Van Koolwijk uit Dreumel nam haar plaats in tot april 1959. Het aantal leerlingen liep terug en daarom ging Juffrouw Wilhelmina Boereboom op wachtgeld.

Zo bleven er drie leerkrachten over, Zuster Ludgardis, Zuster Arnolda en juffrouw Van Koolwijk. Deze laatste kon heel goed met de kinderen overweg en heeft alle jaren dat ze hier was in haar vrije tijd heel wat uren besteed aan zang, dansjes en toneel. Bijvoorbeeld het grote ‘Kerststuk van de schone, lieve Moeder’ en de operette die bij het 12½  jarig bestaan van de school in 1948 werd opgevoerd. Dat jubileum werd feestelijk gevierd, met harmonie en gemengde zangvereniging.
De operette onder leiding van Juf Van Koolwijk en de gebarenliedjes onder leiding van Zuster Arnolda werden opgevoerd in het zaaltje in de oude Jongensschool. De volgende dag kregen de kinderen een vrije dag.
In juli 1948 werd er voor het eerst een ‘Kijkdag’ gehouden. Alles wat de kinderen gemaakt hadden werd tentoongesteld. Ook schriften en boeken, handwerken en tekeningen. Er kwamen bijzonder veel mensen kijken en het werd nadien een jaarlijks terugkerend evenement. Het schoolleven ging zijn gewone gang.

Maar in maart 1950 vertrok Zuster Ludgardis wegens ziekte naar het ziekenhuis van de orde, in Sluiskil. Er kwam een vervangster Zuster Consolatrix en later Zuster Alberta. In juni nam Zuster Ludgardis afscheid van de school en ging met pensioen, zij overleed op 13 januari 1959. Zuster Alberta vertrok en Zuster Marie-Tarcise werd hoofd. Er werd bij het onderwijs ook al veel aan vernieuwing gedaan door het invoeren van de speel- leermethode. Reken- en taalspelletjes op losse kaarten in de vorm van puzzels.
In augustus 1954 kwam Zuster Malachia en in augustus 1955 vertrok Zuster Marie-Tarcise en werd Zuster Francisco hoofd voor twee jaar. Overplaatsingen van Zusters kwam toen veelvuldig voor.
In oktober 1956 kreeg de school de goedkeuring van de gemeente om centrale verwarming (oliestook) aan te leggen. Tevens kreeg de school een overdekte fietsenstalling en leermiddelen voor het verkeersonderwijs. Door die fietsenstalling verdwenen de schooltuintjes van de kinderen.
In augustus 1957 komt Zuster Aloysiana als hoofd naar Wamel en omdat er weer meer leerlingen kwamen -de naoorlogse geboortegolf- mocht een vierde leerkracht worden aangesteld. Op de geplaatste advertentie kwamen geen sollicitanten en er werd dus weer een beroep gedaan op getrouwde leerkrachten, eerst 14 dagen mevrouw Megens van Oyen uit Boven-Leeuwen en daarna 7 maanden weer A.van Oijen-Leijten tot 20 april 1958. Toen werd mejuffrouw Annie Sas benoemd. In deze tijd werd de waterleiding, die werkte op een eigen pomp, aangesloten op de Gelderse Waterleiding.
De naaischool werd opgeheven wegens tekort aan leerlingen. Er waren in Leeuwen kledingateliers gekomen, die interne opleidingen gaven en nog uitbetaalden ook.
De centrale verwarming beviel prima, het was altijd lekker warm en er waren geen vuile muren meer. Daarom werd de hele school opgeknapt. Alle muren werden in frisse kleuren geverfd, evenals deuren en kasten en er kwam nieuw meubilair in de personeelskamer. Dit jaar werden voor het eerst de schoolradio lessen gevolgd.

Op 14 september 1958 werd Pater Victor Janssen uit Wamel priester gewijd en deed op 21 september zijn eerste Heilige Mis, wat natuurlijk in de parochie uitgebreid gevierd werd en waaraan de school meewerkte in de vorm van een begeleidende stoet van bruidjes, spreekkoor van de schoolkinderen en een welkomstlied. ‘s Maandags kregen ze allemaal een traktatie van de pater.
Per 1 november 1958 kreeg de school de eerste vakleerkracht handwerken in de persoon van Zuster Marie Veronica. Ook aan toneel werd nog steeds aandacht besteed want in 1958 werden de toneelstukjes ‘Roodkapje’ en ‘Goudlokje’ opgevoerd in zaal Rutten. De Gelderlander schreef: ‘De scholen (kleuterschool en lagere school) kunnen op een geslaagde avond terugzien.’
Juffrouw Riet van Koolwijk kon, na bijna 12½  jaar in Wamel gewerkt te hebben, een baan krijgen in haar woonplaats Dreumel. Ze wilde eigenlijk geen afscheidsfeest en dacht met stille trom te vertrekken, dat ging natuurlijk niet. Met het zingen van een toepasselijk afscheidslied werd haar door de kinderen een mooie staande schemerlamp aangeboden en van personeel en bestuur kreeg ze een mooie plant.

Weer werd de hulp ingeroepen van mevrouw A. van Oijen-Leijten, die bleef totdat er een nieuwe juffrouw zou komen, dat gebeurde 8 juni 1959 toen juffrouw Cocky van de Zande slaagde als onderwijzeres. In september ging Zuster Benigna weg en kwam Zuster Marie Inviolata. Daar het aantal leerlingen toenam was er te weinig plaats op de Henricusschool en één klas zat dan ook in een lokaal van de kleuterschool. Er werd een plan gemaakt voor uitbreiding van de Henricusschool. Datzelfde jaar bezochten de leerlingen van klas 5 en 6 een schilderijententoonstelling en een beroepententoonstelling. Men ging op schoolreis naar Rotterdam en bezocht de Diergaarde Blijdorp, natuurlijk ontbraken ook een rondvaart in de havens en een rit door de Maastunnel niet.
Er gingen steeds meer leerlingen dóórleren. Er was reeds een MULO in Druten en een in Beneden-Leeuwen en nu kwam er in Druten ook een HBS. Daarvoor kregen de leerlingen van de hoogste klas extra lessen van Zuster Aloysiana om voorbereid te worden op het toelatingsexamen. Ook werden ze getest door het psychologisch instituut te Nijmegen. In Druten werd een speciale ‘opleidingsklas’ opgericht die de leerlingen van de hoogste klas uit de omliggende dorpen aan wilde trekken. Maar de diverse hoofden kwamen daar sterk tegen in verzet. Ze konden die leerlingen goed zelf opleiden en wilden hun scholen niet afgeroomd hebben. Zelfs de inspecteur van het Lager Onderwijs was het daarmee eens. In Wamel ging dan ook niemand naar de opleidingsklas in Druten. In 1960 verleenden B. en W. vergunning voor de bouw van het vierde klaslokaal.
1 februari 1960 vierde burgemeester Ditters zijn 25-jarig ambtsjubileum. In Zaal Rutten zongen de leerlingen van de gezamenlijke scholen hem toe en boden bloemen aan. Alle kinderen kregen een traktatie. Op 22 mei vond de Eerste H. Communie plaats. Dit jaar voor het eerst gingen de kinderen tussen hun vader en moeder in, mee ter Communie en waren de ouders niet meer alleen toeschouwers, maar begeleidden hun kind naar de tafel van de Heer.

Het vierde klaslokaal kwam dit schooljaar klaar en in de paasvakantie werd de rest van de school gerenoveerd. In alle klassen kwamen wasbakken, dubbele deuren tussen de klassen, TL-verlichting, linoleum op de vloeren, nieuwe borden en meubilair. Op 1 september konden de 1ste klassers in hun nieuwe lokaal. Op 2 september bestond de school 25 jaar maar het feest werd uitgesteld tot 23 oktober omdat op 10 en 11 september de Eerste Heilige Mis van Pater Rogier van Rossum was, waar ook weer de school nauw bij betrokken was in de vorm van een ‘hulde van de kinderen’, een stoet van bruidjes, jongensgilde en gidsen (jeugdbeweging), die de neomist begeleidden. In die tijd was de school steeds nauw betrokken bij alle kerkelijke feesten en gebeurtenissen.

Op 23 oktober werd het zilveren feest van school en bejaardenhuis gevierd. De leerlingen voerden een operette op. Het feest voor Huize Henricus werd op grootse wijze gevierd met plechtige Heilige Mis, rijtoer door ‘t dorp in auto’s met alle zusters en een druk bezochte receptie en vele cadeaus, waaronder een zilveren kelk met gouden pateen.
Op 20 juli 1961 werd in het parochiehuis een bijeenkomst gehouden voor de ouders van de kinderen op de meisjes- en jongensschool over sexuele voorlichting. De heer Baartmans, leraar aan de kweekschool te Tilburg hield een vurig pleidooi voor de ouders hun kinderen toch tijdig vóór te lichten. Heel veel ouders waren daar toen nog niet aan toe. Maar het was duidelijk dat de tijden veranderden dus ook over deze zaak werd vrijer gesproken. Overigens was er natuurlijk ook weer een schoolreis.

Per 1 september verliet juffrouw Van der Zande de school en volgde juffrouw Marie-Therèse Berben uit Afferden haar op. Zuster Inviolata werd ziek en mevrouw Conrada de Groen-Brouwers kwam haar vervangen.
In 1962 kregen de 3 scholen de beschikking over een sportveld. Er kwam een ouderavond voor de moeders van de Eerste Communicantjes van de jongens- en meisjesschool en Zuster Aloysiana sprak over de godsdienstige vorming en de voorbereiding thuis en over het niet meer te biechten gaan vóór de Eerste H.Communie, want ook de biecht was een heilig huisje dat in die tijd omver ging.
Zuster Aloysiana verliet de school, het nieuwe hoofd werd al spoedig ziek en Zuster Josepha volgde haar op. Juffrouw Sas trouwde en juffrouw Ruttenfrans uit Leeuwen kwam voor een jaar naar Wamel en werd opgevolgd door juffrouw Dorien Belgers die zou blijven tot april 1977 en die daarna nog heel vaak in zou vallen. Marie-Therèse Berben trouwde in januari 1966 en werd opgevolgd door juffrouw Van Oijen-Leijten, die nog 16 jaar aan de school zou blijven.
In 1968 kreeg de school een mannelijk hoofd. Dat was eigenlijk een kleine revolutie, want tot dat moment was er nooit een man op deze meisjesschool werkzaam geweest. Het was de heer A. Vermeulen. In 1969 vierde Zuster Inviolata haar zilveren kloosterjubileum.
De hoogste klassen van de jongens- en meisjesschool gingen ieder jaar op schoolreis; onder andere naar de Rotterdamse havens en Euromast; naar het jaarbeursgebouw in Utrecht met rondvaart en een bezoek aan het spoorwegmuseum; naar Amsterdam, Paleis op de Dam, het Nationaal Monument, Artis, naar Volendam en Marken. In 1970 bezocht men ook de tentoonstelling ‘125 jaar groei in Gelderland’ te Arnhem. Dat ging per trein vanaf Tiel, onder leiding van de heer Vermeulen. Intussen was er in Beneden Leeuwen een instructiebad gekomen en daar gingen alle schoolkinderen uit de gemeente vanaf klas 2 iedere week op zwemles, met de bus werden ze heen- en teruggebracht. In 1970 waren er schoolwedstrijden. Van de 8 dorpen die meededen werden de kinderen van Wamel derde. En bij de individuele wedstrijden werd Marijke de Groen derde. Er was in juni ook een gezellige kinderkermis op de speelplaats en de school deed mee aan een wedstrijd voor het fruitcorso in Tiel en kreeg een prijs van ƒ 75,= voor haar werkstukken.

Het onderwijs werd steeds moderner. Er kwamen nieuwe methoden voor rekenen, aardrijkskunde en geschiedenis en er werd een TV aangeschaft voor de school-TV programma’s. Men deed mee aan ‘Taalspel’ en ‘Boekbespreking’ van de schoolradio. In dit laatste programma werd een boekbespreking van Annie Bouman van de Henricusschool uit Wamel voorgelezen in het programma van 22 maart 1971.
In 1971 kwam er een nieuw R.K. Schoolbestuur, voorheen was het Kerkbestuur tevens schoolbestuur van de R.K. Jongensschool. De kloosterorde van de Zusters van het Heilig Hart te Veldhoven was schoolbestuur van de R.K. Meisjesschool en Kleuterschool. Per 1 januari 1971 kwam er een R.K. Schoolbestuur voor alle Katholieke Scholen in de gemeente, lagere scholen en kleuterscholen. Ieder dorp had zijn eigen vertegenwoordigers in het bestuur. Voor Wamel waren dat: mevrouw J. van Oorsouw, de heren F. den Bieman en Antoon Vermeulen. Voorzitter van het uitgebreide schoolbestuur was de heer F. Salet uit Beneden Leeuwen. De Protestants Christelijke School hield haar eigen bestuur.
Daarnaast werd in Druten de ‘Vredesschool’ gesticht, een school voor leerlingen met leer- en opvoedingsmoeilijkheden. Geen B.L.O.-school dus, maar een school voor normaal begaafde kinderen, die toch ergens een handicap hadden. Dit werd een streekschool.

In 1971 kwam er een dia-projector voor daglicht projectie met scherm en verder toebehoren, zodat verduisteringsgordijnen niet meer nodig waren. Er kwam tevens een stencilmachine. Tot dan toe had men gewerkt met een ouderwetse ‘vloeistofduplicator’. Velen zullen zich nog de blaadjes herinneren met de karakteristieke blauwe letters.

In september 1971 overleed het hoofd van de Victorschool, de heer Bakker, en de heer A. Vermeulen werd hoofd van beide scholen. Op 1 januari 1972 werden de beide scholen samengevoegd tot één R.K. school, jongens en meisjes dus weer samen.
Deze samenvoeging was niet zo eenvoudig. Eén school, maar twee gebouwen. Beide scholen gebruikten niet dezelfde methodes, in de Henricusschool kwamen klas 1, 2 en 3. In de Victorschool 4, 5 en 6. Jongens en meisjes na 37 jaar weer bij elkaar, want in 1935 gingen de meisjes van de Openbare Lagere School naar de R.K. Henricusschool. Het nieuwe schoolbestuur kreeg hiermee niet zo een prettige erfenis, want aan de jongensschool was een groot achterstallig onderhoud en ook de leermiddelen waren in veel gevallen oud en aan vervanging toe. Het heeft het schoolbestuur en de heer Vermeulen heel wat arbeid en hoofdbrekens gekost om alles voor elkaar te krijgen en vooral om het gefinancierd te krijgen. ƒ 8.500,= kon het schoolbestuur bijdragen uit de reserve van de jongensschool en de gemeente hield in de begroting voor 1972 rekening met een krediet van ƒ 20.730,=.
Er kwam een nieuw hekwerk tussen school en de tuin van Henricus en tussen de tuin en de speelplaats. Het hekwerk aan de Clarissenstraat werd vervangen door een muur. Het dak en de goten werden gerepareerd. De speelplaats herbetegeld en uitgebreid. Er werd binnen en buiten geschilderd, de fietsenberging werd gerenoveerd. Er kwamen nieuwe overgordijnen en zonneschermen, er kwam een nieuwe inrichting voor de lerarenkamer, die onder meester Bakker nooit als zodanig was gebruikt en dus weinig meubilair bevatte.
Er kwam aanvulling van leermiddelen voor godsdienst, rekenen, taal, geschiedenis, aardrijkskunde, natuurkunde en leermiddelen voor het verkeersonderwijs, een extra voorziening voor een documentatiecentrum, enzovoort.
In juni 1972 behaalde de school het kampioenschap van het schoolvoetbaltoernooi.

In dat jaar werd er voor het handenarbeid onderwijs een klei-oven gekocht. Voor de aanschaf van handenarbeid materiaal wilde de school niet weer bij de gemeente aankloppen. Het geld kwam binnen via een fancy-fair dat op voorstel van de heer Th. van Leeuwen op 23 september was gehouden. Aan de school werkten toen: de heer Vermeulen, Th. v. Leeuwen, mevrouw C. de Groen-Brouwers, frater Van der Straaten, Dorien Belgers, mevrouw A. van. Oijen-Leijten en Zuster Inviolata. Mevrouw de Groen-Brouwers werd in 1972 ziek en ter vervanging tijdens haar ziekte kwam de heer C. de Haas. Omdat mevrouw De Groen niet meer terugkwam kon hij blijven en toen frater Van der Straaten in juli wegging, kreeg meester de Haas een vaste aanstelling en is er nu na 20 jaar nog! Ook in 1972, op 14 september kwam, mevrouw Tr. de Lorijn-Litjens aan school. Eerst een halve dag in de week, later een hele dag en onder mijnheer Van Duijnhoven twee dagen, want het aantal leerlingen was zo toegenomen, dat de heer Van Duijnhoven toen twee dagen in de week vrij van les geven kreeg om administratieve werkzaamheden te doen. Zij is gebleven tot augustus 1991.
In 1974 kwam er een nieuwe leesmethode: ‘Nieuwe leesvormen’. Onderverdeeld in: technisch lezen, niveaugroepslezen, voordrachtslezen, stillezen en begrijpend lezen. Meester Vermeulen ging met 39 leerlingen per trein naar de beroepen manifestatie in Utrecht, 11 ouders stonden hem terzijde bij de begeleiding van de leerlingen onderweg en op de tentoonstelling.
Er was inmiddels ook een schoolkatechetische dienst, met een katecheet die de school begeleidde bij de godsdienstprojecten. Belangrijk voor de kinderen waren de Eerste Heilige Communie en het Vormsel, die door de muzikale kwaliteiten van de heer Vermeuelen, altijd met mooie zang van de kinderen begeleid werden.
Op 1 augustus 1975 verliet de heer Vermeulen de lagere school in Wamel en ging naar Oss als leraar Frans bij het voortgezet onderwijs. In de hal werd een groots afscheidsfeest gevierd, met alle leerlingen van de school. Iedere klas voerde een toneel- of zangstukje op. Voor de ouders was er een afscheidsreceptie, waar tevens het nieuwe hoofd aanwezig was, zodat men daar al even kennis mee kon maken. Het was de reeds eerder genoemde Bernard van Duijnhoven.
De Henricussschool, het gebouw, want de school was opgegaan in de nieuwe samengevoegde school, bestond toen 40 jaar.
Op 1 augustus 1975 begint het nieuwe hoofd, de heer Bernard van Duijnhoven zijn werkzaamheden in Wamel. De heer Vermeulen had hem de eerste week van de vakantie al wegwijs gemaakt in het wel en wee van de school. Het schooljaar begint met de volgende leerkrachten: Zuster Inviolata klas 1, Anke Horsten extra leerkracht, vooral hulp in klas 1, Theodoor van Leeuwen klas 2, Annie van Oijen-Leijten klas 3, Dorien Geurts-Belgers klas 3/4, Cees de Haas klas 5, en Bernard van Duijnhoven klas 6, Trix de Lorijn-Litjens (taakverlichtster) 2 dagen per week, mevrouw de Jong-van Ooijen handwerken en Kees van Rensen gymnastiek. Guus in den Bosch was parttime conciërge en mevrouw Gerritsen hield de gebouwen schoon. Maar reeds een jaar later zijn er 5 van deze personen vertrokken. Zuster Inviolata en Anke Horsten wegens ziekte, zij komen niet meer terug op school. In klas 1 komt juf Gerti Berbers. Kees van Rensen gaat naar de Mavo in Zutphen en daarvoor komt Bert de Haas, broer van meester Kees de Haas. Hij is er nu nog. Theodoor van Leeuwen gaat werken bij het Zuiveringschap in Tiel en voor hem komt Meester Gerard Jansen, die er nu ook nog is. Handwerkjuf mevrouw De Jong van Ooijen stopt wegens drukke werkzaamheden en daarvoor komt dan mevrouw Van Aalten-Verkley.
Er was een schoolreis voor klas 4 en 5 en een middag naar het zwembad voor klas 1, 2 en 3. Boomplantdag voor klas 6 en de drie schoolverlatersdagen voor deze klas, verder zoals ieder jaar een bonte avond voor de ouders, een schoolsportdag, Vormsel voor klas 6 en Eerste Communie voor klas 2 en natuurlijk ook de ouderavonden.
Op 17 augustus 1976 trouwde meester Cees de Haas en de klas ging naar de kerk en receptie. Op 22 oktober trouwde Gerti Berbers in Venlo en ook klas 1 mocht er heen. Het leek wel een schoolreis voor die kleintjes, zo ver weg en nog een feestje toe. Voor klas 6 werden dat jaar woordenboeken aangeschaft.
In september 1976 werd de nieuwe kleuterschool officieel geopend. 25 November gingen klas 4, 5 en 6 naar een tentoonstelling over de Watersnood in Kasteel Hernen. Ouders waren zo bereidwillig om te rijden. In hetzelfde jaar werd ook de oudervereniging omgezet in een oudercommissie, zij mocht voortaan het schoolbestuur advies geven. Voorts kreeg de school middels een bedrag van ƒ 721,25 een aanvulling van het documentatie-centrum in de vorm van boeken. Vanwege het grote aantal leerlingen kreeg de school ook nog een extra leerkracht en dat werd juffrouw Nel de Bruin uit IJsselstein.
In 1977 start de school met begeleiding van de op 1 april 1976 opgerichte SchoolAdvies-Dienst (S.A.D.). Men begon met de onderwerpen rekenen en integratie kleuteronderwijs-basisonderwijs. De S.A.D., eigenlijk School Advies en Begeleidings Dienst is gemeenschappelijk opgericht door verschillende gemeentes in de Betuwe en het Land van Maas en Waal, het Openbaar-neutraal, Protestants Christelijk en het Rooms Katholiek Onderwijs. Vooral met de vernieuwingen in het onderwijs is professionele hulp en raad vaak zeer welkom. Met Pasen ging mevrouw Geurts-Belgers met zwangerschapsverlof en 21 juni nam ze afscheid van de school, 13 jaar was ze aan de school verbonden en er werden haar dan ook een feestelijke afscheidsreceptie en mooie cadeaus aangeboden. De heer Piet Donkers uit Puiflijk komt haar plaats innemen, ook hij is er nu nog. Omdat per 1 augustus 1977 de leerlingenschaal omlaag ging van 33 naar 31 leerlingen per klas, kon juffrouw De Bruin blijven als vaste leerkracht. In dit jaar kwamen er ook nieuwe meubels in de lerarenkamer van de Henricusschool.
Eén school in twee gebouwen was een grote handicap. Beide scholen waren aan groot onderhoud toe. Er gingen stemmen op om tot één nieuw gebouw te komen en er werd een speciale commissie geformeerd om de bouw van de school vóór te bereiden. Dat gebeurde ook voor Beneden Leeuwen, want daar moest ook één grote nieuwe school komen. Er werden gesprekken gevoerd met schoolbestuur, hoofden van scholen, B. en W. en de inspectie voor het Lager Onderwijs. Er was overleg met de S.A.D. en Stichting Informatie Centrum voor Scholenbouw en het resultaat was dat er gebouwd zou worden. Waar? In de Lakenstraat achter en tegen de kleuterschool aan.
De heer St. Pompen nam afscheid als voorzitter van de Oudercommissie en de heer Th. Keultjes volgde hem op. In maart organiseerde de Oudercommissie in samenwerking met Veilig Verkeer Nederland, een algemene ouderavond met als thema: ‘De veiligheid van het kind in het verkeer’. De avond werd druk bezocht.
Per 1 augustus werd er weer een leerkracht gevraagd. Annie Janssen werd benoemd en op 15 december trouwde zij met Mari van Ooijen. De kinderen mochten ook nu weer naar de receptie in het Veerhuis. Mari is nu schoolassistent en Annie werkt nog part-time op de school. Omdat er acht leerkrachten werkten aan de school en er acht lokalen waren, 4 in de Henricus en 4 in de Victorschool, waarvan er één nodig was voor handenarbeidlessen, kwam er een semi-permanent lokaal bij, dat later ook mee verhuisde naar de nieuwbouw in 1980. Want ja, de nieuwbouw ging door ! Op 26 maart 1979 werd de eerste paal geslagen door de burgemeester de heer Z.M. Deurvorst. Op 25 mei 1979 vierden de heer en mevrouw Gerritsen, hun 40-jarig huwelijksfeest, mevrouw Gerritsen hield toen al 15 jaar lang de school schoon. Op 13 juni trouwde Bert de Haas -de gymleraar- en ging in Druten wonen.
In het bijzijn van Bestuur, vertegenwoordigers van de Gemeente, aannemer, opzichter en werklui, personeel en alle leerlingen wordt op 28 juni 1979 de eerste steen gelegd voor de nieuwe basisschool, die één geheel ging vormen met de kleuterschool ‘De Springplank’. Vlak er naast kwam ook nog een nieuwe moderne gemeentelijke gymzaal.

Pastoor Kurstjens nodigde de jongste leerling van de school, Marcel Zondag, uit om samen met hem de gedenksteen te leggen. Achter de steen gaat een koker schuil, met daarin een oorkonde, munten van het jaar 1979 en een namenlijst van alle schoolkinderen. Tevens ging de vlag in top, want het hoogste punt was tijdens deze steenlegging reeds bereikt.
Pastoor Kurstjens kwam ‘s maandags godsdienstles geven en de heer Frans Belgers werd schoolassistent, hij deed type- en stencilwerk, zette koffie en thee en zorgde voor de post. Om de zes weken kwam er een schoolkrant uit, geschreven door leerkrachten, kinderen en oudercommissie.
Met ingang van augustus 1979 ging mevrouw Verhagen-Berbers de school verlaten, wegens verhuizing naar Enschede en kwam juffrouw Joke van Hulst haar plaats innemen, in september kwam er bericht van het Ministerie, dat er voor vier schooltijden, vier halve dagen dus een extra leerkracht mocht worden aangesteld voor het onderwijs aan woonwagenkinderen, de heer Jan van Lent uit Beneden Leeuwen kwam daarvoor naar de Wamelse school. In september werd al het oude materiaal, dat niet mee naar de nieuwe school ging, verkocht. In een korte tijd werd al het meubilair van de hand gedaan. Voor de leermiddelen werd een aparte avond gehouden. Praktisch al het oude materiaal werd verkocht. De opbrengst was ± ƒ 9.000,=. Dat geld werd besteed aan een kleuren TV, een video en een klassebibliotheek.
In verband met de Rijksvergoeding moest men vóór 16 oktober 1980 in het nieuwe gebouw zitten. Het ging er om spannen, maar… het lukte, al was alles nog niet helemaal afgewerkt. Er werd in de herfstvakantie verhuisd, leerkrachten en ouders sjouwden de hele week om alles op tijd op zijn plaats te krijgen en toen de kinderen na de vakantie voor de eerste keer naar de nieuwe school kwamen waren de klaslokalen geheel ingeruimd.